Bugün diyalog yazacağız..
''Diyalog yazmamızın en kolay yolu ,pratik yapmak ve dinlemek''
:) Yani antenlerimizin açık olması.
Bu gün sokağa çıkıp bir yerde(parkda ,bankada, cafede vs. kulak kabartın gerçek diyaloglar nasıl oluyor?
Neyse ki fazla kalabalık değildi tren.
Boydon boya uzanan, birbirine bağlı vagonlarda, cam kenarlarına paralel dizili, plastik görünümlü mavi koltuklardan birine yerleştim.Sonraki her istasyonda kalabalık gittikçe arttı.Önüme genç bir çift geldi,Bir yerden dönüyorlar belli ki. Bindikleri istasyondan itibaren ,erkek devamlı muhabbetteydi .Yorgun görünen hanımdan fazla yüz bulamayınca ;
-Ya bi babamı arayayım,dedi.
Bir eli yukarıdaki tutamak da asılı ,diğer elinde telefon,
,----
-_n'aber baba ,alo,n'aber..
---
--Babacım niye arayım?, öylesine aradım,nasılsın ,diye..
---
--Yok yok araba istemiyorum,ne arabası?? napıyorsun diye, aradım.
---
--İyi miisiin, n'apıyorsun,nasıl dükkanda işler(ses tonu baya arttı)
...
-tamam baba, tamam ,hadi sonra görüşürüz.Tek eli tutamaktan çekip ,telefonu kapattı.
Dur dedi yanında sessizce duran kadına.
-annemi arayayım , anlamadı babam,niye aradım diye de ,meraklanmasın.
Yine bir eli tutamakda asılı,rahat bir şekilde telefonda annenin numarası tuşlandı.
-anne naber,
----
-kocanı(!!) aradım, duymadı beni.Söylesene ona ,taksın kulaklığını,iyice
gitmiş kulak..
---
----
-Araba mı istedin diyor.(orada bir gülüşme)
------
-Dükkanda değil mi?
----
---
-tamam annem ,görüşürüz ,öptüm,gelinin de selam söylüyor öpüyor.
Hanım onayladı başıyla.
Bizim babası kulaklık kullanan ama hala işyerinde çalışan ,annesi ile birlikte babasını çekiştiren delikanlı ,bu kez dur ablamı da arayım ,dedi, hanıma.
--Ablacım n'aber, nasıl benim yeğenler.
---
-Ya abla ne gerek var, sende paraları savuruyorsun,valla.
----
-Yani sen hiç kilo almayacaksın ama bebekler kilo alacak,bu diyetle
öyle mi?
---
Nasıl oluyor ya ilginçmiş?
----
-Zararı olmasın bebeklere..
---
-Diyetisyen mi doktor mu bu kadın, anlamadım..
--------
--------
hııı,evet çıktık eve gidiyoruz
---
-Enişte nasıl enişte,
--
-uğrarız bir akşam.Onun da selamı var, öpüyor.
Hanım yine başıyla onayladı.
-Öptüm ablam, kendine iyi bak ,hadi az kaldı az ..
Baya bir dinledi, yine öpüş koklaş ayrıldılar.
Sonra dönüp yan kapının demirine yaslanmış, tıngır mıngır yolculuk eden hanıma anlattı olayı;
-yeni doktor bulmuş ,ikizler kilo alacak ama bizimki almayacakmış.
Hanım,şimdiye kadar ilgisizdi ama konu görümce olunca , laf etmeden geçemedi;
-Tek derdi şişmanlamamak, nasıl şey ya.Yazık çocuklara.
-Yok ya, diyetisyenmiş işte ne yiyip ne yemeyeceğini ,ona listeleyecekmiş falan.
Baktı ki gelin/ görümce olayının içinde kalacak ,akıllı çocuk, konuyu değiştiriverdi:
-Neyse neyse, bırak ablamı da şu bizim ortak, çok surat ediyor, yemeğe çağıralım şunu.Sen ara ama.Bu hafta sonu ayarla işte, hatta kankaları da davet edelim.
- olur da niye ben arıyorum ,tüm gün berabersiniz,söyleyiver.
-Yok olmaz senin çağırman lazım, arama mesaj atıver,gelsinler cumartesi işte.
.....
Benim Diyalog yakalama görevim burada bitti. Bir kısmı tek taraflı diyalog gibi oldu galiba ama neyse .İneceğim istasyona geldik.
Onlar daha ileride ineceklerdi, artık sonraki diyaloglar diğer yolculara kaldı.
